* Baba

Aşağıdaki şiir biraz acıklı ve aşırı gibi gelebilir. Ama kesinlikle hepimizin zaman zaman babamıza karşı hissettiğimiz bazı duygularla dolu. Mutlaka ortak bir duygu bulabiliriz gibi geldi bana…

Mesela “Neden babama ‘Seni seviyorum’ demek bu denli zordu? O da beni çok ama çok sevmesine rağmen neden bunu çok ama çok az dile getirdi? Neden onunla yapabilmiş olmayı düşlediğim ve artık şu anda çok geç kalmış olduğum şeyleri o yanımdayken yapamamıştık? Sanki hayat sonsuzmuşçasına, sanki hep bir “yarın” olacakmışçasına, hep ertelenirdi duygular. Sonra da özlenir oldular işte…” diye düşündüm bir Babalar Günü öncesi daha…

Babalar Günü kutlu olsun. Babalar daha çok göstersin duygularını. Çocuklar her gün ve her an sarılabilsin onlara ve “Seni seviyorum” diyebilsinler gönüllerince…

Hayata iyi bakın

Blueman

BABAMIN GÖZYAŞLARI

Benim babam öperek uyandırmadı beni hiçbir gün
Bana değin bir övgü sözü etmedi hiç
Ben babama aşklarımı anlatamadım hiç
Benim hatırımı şu güne dek hiç sormadı

6-7 yaşındayken en son denizde oyun oynardı benimle
O günlerden beri hiç benimle oyun oynamadı babam
Ben bugüne dek babama hiçbir derdimi anlatamadım
Babam bana hiç “seni seviyorum” demedi

Ben babamı annemin dudaklarını öperken görmedim hiç
Benim babam her zaman her şeyin güzel olduğunu göstermek zorunda olduğumuz bir öcüydü benim için
Ben babamla hiçbir gün karşılıklı oturup içki içemedim daha
Babam hiçbir sözüyle bugüne dek sevgisini göstermedi bana

Benim babam bana sürekli küfür etti durdu
Ben çocukluğumda ondan yediğim tokatları anımsayıp nefret ettim hep

Babam bana ne aşkı ne de sevgiyi öğretti şu güne dek
Benim babamı sevmek için gözle görünür hiçbir şey yoktu

Ama benim babam ben ülkeden giderken havaalanında gözyaşlarını tutamadı
Telefondaki sesinde kendini tutarak “çok sevildiğini bil yeter” diyordu
Benim yaptıklarımı gördüğünde gözyaşlarını yine tutamamıştı babam
Onunla kopma noktasına geldiğimde ona yazdığım mektubu okurken gözleri yine yaşlandı

Ben at yarışlarını hiç sevmezdim oysa
Ama bizim atımız kazandığında babamın bana sevgi ve sevinçle sarılışı için sevdim at yarışını
Her yarış öncesi ettiğim duada inşallah babam mutlu olur diyordum
Çünkü o mutlu olduğunda sevgisini az bile olsa görebiliyordum

Evet belki de o berbat bir babaydı, sevgi gösteremedi bana hiç
Ama ben o berbat babayı hala her şeyden çok seviyorum
Sadece gözlerindeki birkaç damla yaş için

Bir gün olur da babamdan önce ölürsem eğer
Vasiyetim olsun bu şiirimi okusun
Belki de ben öldükten sonra anlasın
Onu ne çok sevdiğimi

Seni seviyorum baba… Her şeye rağmen…

Onur Aydın (24 Nisan 1999)

17 Haziran 1999